Liczne produkty dostępne na rynku można podzielić na dwie główne kategorie. Nici rozpuszczalne i niewchłanialne. Podział dotyczy także zastosowanych włókien (jednowłóknowe, wielowłóknowe), a także materiału wykonania (nici naturalne i syntetyczne). Jednowłóknowe nici chirurgiczne to te, które posiadają jednolitą powierzchnię, przez co nie ingerują mocno w tkankę operowanego.
W tym przypadku materiał jest syntetyczny i pleciony z homopolimeru kwasu glikolowego, pokrywanego np. stearynianem wapnia. Dzięki temu czas wchłaniania jest wyjątkowo krótki. Całkowite wchłonięcie w tym przypadku następuje po około 42 dniach. Używa się ich w przypadku lekkich ran, które szybko się zabliźniają, a także wśród pacjentów, którzy nie mają sposobności pojawienia się u specjalisty w celu zdjęcia szwów. Stosuje się je często w przypadku dzieci, łączenia tkanek pod gipsowymi osłonami, a także w branży stomatologicznej.
Te nici są zbudowane z kopolimeru glikolidu lub homopolimeru glikolowego. Dzięki temu początkowa siła podtrzymania szwu jest znacznie wyższa niż w przypadku opisanym wyżej. Z tego powodu szwy wchłaniają się całkowicie dopiero po około trzech miesiącach. Strukturą przypominają nylon. Te szwy są bardzo miękkie, plastyczne i poręczne. Stosuje się je na przykład w podskórnych operacjach twarzy.
Nici o długim czasie wchłaniania są tworzone z poliestru poli. Największe napięcie szwy utrzymują przez około półtora miesiąca, a całkowite wchłonięcie następuje dopiero po około stu dniach. Istotną cechą tych produktów jest wysoka biozgodność, a także wytrzymałość (np. w kontekście agresywnych płynów ustrojowych).
Kopiowanie treści zabronione!